Директорот на една Македонска компанија повикува тројца вработени кои задоцниле за работа. Ги прашува за причините.
Првиот:
– Шефе, утрото станав и се спремив за работа точно навреме, како и секој ден. Но, пред да тргнам, жена ми излегува од собата на малиот и вели: „Детето има температура! Оденси не со автомобилот до болницата да го прегледаат.“ Почекав да го прегледаат, ги вратив дома и директно овде, но задоцнив.
Вториот:
– А мојот автомобил не сакаше да запали. Фатив автобус, но сум се качил во 2-ка, наместо во 50-ка и наместо на Рекорд се симнав кај Соборна. Додека се вратив назад, задоцнив и јас.
Третиот:
– Шефе, излегувам јас од дома, ама точно навреме. Само што ја заклучувам влезната врата и слушам од соседниот стан извици: “Помош! Помош!”. Гледам вратата подотворена. Влегувам и што да видам: Комшивката синоќа си го лакирала паркетот. Наутро решила да се истушира и на излегување од бањата се лизнала на новиот паркет – паднала на грбот и се залепила на лакот.
– И ти ја одлепи ли?
– Три пати!…
