Ограбувачите на банки најчесто се насилни и со помош на оружле и закани доаѓаат до нивниот плен. Сепак постои еден исклучок од историјата кој не е толку познат во светот. Садамичи Хирасава бил уметник од Јапонија, кој за да ограби банка успеал да убеди 11 вработени од банката во Токио и едно дете на вработен дека тој е пратен од здружение на лекари и ги убедил да испијат „лек“, кој всушност бил смртоносен цијанид.

Хирасава пристигнал во банката во предградието на Токио во јануари 1948 година непосредно пред затворањето на банката. Тој се претставил како Јиро Јамагучи, лекар со наредба за инокулација на вработените во банката против дизентерија. Сите 16 вработени во банката застанале во ред за да го испијат „лекот“. Десетмина починале веднаш, а уште две лица починале во болница како резултат на труење со цијанид. Откако ги онеспособил службениците Хирасава ги земал сите пари кои што му биле достапни. Тој успеал да земе само околу 720 американски долари.

На крајот тој бил фатен од полицијата поради јапонската навика за размена на картички со лични податоци. Вистинскиот д-р Јамагучи контактирал со полицијата, а една од картичките во сопственост на Јамагучи била онаа на Хирасава, што значи дека двајцата во некој момент размениле картички. Полицијата, исто така, дошла до Хирасава преку употреба на украдени чекови.

Тој бил идентификуван од еден од преживеаните како човек кој им го дал отровот, обележан со лузна под брадата на убиецот. Тој бил уапсен во август 1948 година. Хирасава признал (иако подоцна одрекувал), а подоцнежната одбрана била заснована на парцијално лудило, но судот не се согласил и на Хирасава му била дадена смртна казна. Неговите адвокати успешно ја поништиле пресудата поради еден јапонски закон кој им забранувал на луѓето да се самоубијат (смртната казна во Јапонија во тоа време била повикана на бесење, а адвокатите тврделе дека казната била форма на ‘самостојно гушење’)

Неговите адвокати тврделе дека казната е против новиот јапонски устав. Во следните години поднеле 18 молби за повторно судење, но Врховниот суд на Јапонија ја потврдил смртната казна во 1955 година. Хирасава останал во затвор во следните 33 години. Го помина своето време во сликање и пишување на својата автобиографија (Мојата волја: случај на банката Тејкоку). Сепак, смртната казна никогаш не била извршена и тој починал во затворска болница во 1987 година; кратко пред тоа, на возраст од 94 години, му била дадена амнестија од страна на царот.

Дури и по смртта на Хирасава, неговиот син Такехико Хирасава се обидел да го исчисти неговото име. Од 2003 година, неговите адвокати поднеле нови докази за да ја докажат невиноста на Хирасава.

Отсекогаш ве мачеле големите прашања? Верувате дека светот не е толку едноставен и дека постојат и работи кои не ги гледаме? На вистинското место сте. Посетете го каналот Мистерии и урбани легенди.

Сподели на Facebook
пати видено