Денешните деца се запознаваат со компјутерите, паметните телефони и таблетите на многу рана возраст. Овој тренд е предмет на интерес на родителите, педијатрите и психолозите кои зборуваат за можните негативни последици од прекумерната употреба на уредите. Како можеме да ги заштитиме нашите деца?
8. Одредете го максималното време кое ќе му биде дозволено на детето да го поминува пред уредот.
Времето што детето може да го потроши гледајќи телевизија или користејќи дигитални уреди зависи од неговата возраст. Академија за педијатрија ги дава следните препораки:
- Од раѓање до 18 месеци: нема екрани, вклучувајќи телевизор. Единствените исклучоци се Skype сесии со саканата баба и други роднини.
- Од 2 до 5 години: времето поминато на екранот дневно не треба да биде подолго од 1 час. Овој час вклучува сè: паметен телефон, телевизор, таблет уред и компјутер.
- За деца постари од 6 години, вреди да се постави одреден временски рок за дигитални уреди (повеќето специјалисти велат дека максимум 2 часа дневно). Важно е да бидете сигурни дека уредите не заземаат време од сонот, физичката активност или други активности неопходни за здрав развој на Вашето дете.
7. Не забранувајте, туку предложете други опции.
Одземање на телефонот / таблетот / лаптопот и велејќи „оди занимавај се со нешто друго“ е директен начин на конфлик. Треба да понудиме алтернативни интересни заеднички активности: спорт, пешачење, цртање, читање, риболов со таткото, сите во зависност од возраста и желбите на детето.
6. Бидете пример.
Децата го копираат однесувањето на нивните родители. Ако мајката чита книга, веројатноста детето исто така да сака книга е многу повисоко отколку мајката да го поминува најголемиот дел од денот со телефонот. Преиспитајте ја Вашата врска со модерните уреди. Колку време поминувате со нив? Дали имате денови без интернет и дигитални уреди?
5. Бидете посредник и водич за комуникација со дигиталниот свет.
Покажете му на Вашето дете дека интернетот и дигиталните уреди не се само забава, туку и извор на информации и складиште на знаење. Поттикнете ги децата да истражуваат и да поставуваат прашања. Бидете подготвени да одговорите и да ги споделите Вашите искуства.
4. Обрнете внимание на квалитетот на содржината за која детето е заинтересирано.
До возраст од 9 години, пристапот на детето до интернетот треба да биде контролиран од неговите родители. Подобро е да се даде приоритет на образовни програми и сајтови кои му помагаат на детето да развие различни вештини. Треба да активирате функцијата „родителска контрола“ , која ги ограничува местата достапни за детето.
3. Идентификувајте ги областите што ќе бидат ослободени од интернет и дигитални уреди.
Изберете одредени простори (спална соба, детска соба) и време (семејна вечера, време во природата) кои секогаш ќе бидат ослободени од Интернет и дигитални уреди. Не ставајте компјутер во собата на Вашето дете. Нека знаат дека не треба да се донесе таблет или паметен телефон во спалната соба или трпезаријата.
2. Помогнете им на децата принципите на интернет-комуникацијата и избегнете можни грешки.
Подобро е Вашето дете да не биде на социјалните мрежи додека не наполни најмалку 12. За тинејџер, може да биде важно да се користат социјални мрежи, бидејќи ова е период кога учи да се разбере себеси и да се претстави себеси на другите. Важно е да бидете блиску и да му помогнете на вашиот тинејџер подобро да ги разбере принципите на онлајн-животот. Сепак не му испраќајте покана за пријателство на Вашето дете и секако не коментирајте на неговите фотографии. Запомнете, детето има право на свој личен простор.
1. Предупредете го детето за ризиците.
Откако ќе му дозволите на Вашето дете да сурфа по Интернет без ваш надзор, тоа треба да знае за можните опасности на Интернет. Важно е да се објасни:
- како да одговорат на интернет-малтретирање;
- како и зошто да се прилагодат подесувањата за приватност;
- опасните последици од отворен пристап до лични информации;
- симнување на материјали и плагијати.
Кажете му на Вашето дете дека сè што објавуваме на Интернет оди во јавен домен и останува таму засекогаш. Сè што наоѓаме мора да се третира внимателно и претпазливо. За крај, нека Вашето дете знае дека секогаш може да се сврти кон вас во случај на проблем, без страв од срам.
