Секоја година, нови градови се градат од нула во целиот свет. Сепак, тие не секогаш ги наоѓаат своите жители. Стотици нови станбени куќи се празни и вечно ги чекаат своите сопственици. Можат да се најдат такви модерни „градови на духови“ во различни делови на светот.
1. Кангбаши, Кина
Кина е светски лидер кога станува збор за бројот на градежни објекти. Секоја година се градат нови градови, но и покрај високата густина на населеност, многу од нив остануваат празни. Најголемиот кинески град на духови се наоѓа во областа Ордос. Во градот Кангбаши, постојат илјадници куќи, како и потребната инфраструктура, вклучувајќи аеродром, паркови, театри, улични скулптури и музеј.
Изградбата започнала во 2001 година, а требало да има 1 милион жители. Сепак, во моментов живеат само 2% од планираното население.
2. Сируенја, Шпанија
Во раните 2000-ти, Сируенја било мало село на север од Шпанија. Но, неколку години подоцна, во периферијата бил изграден цел град наменет за 10.000 луѓе.
Таму биле изградени повеќе од 100 колиби и мулти-станбени згради со ресторани, продавници, базени, па дури и голф-клуб. Сепак, 2008 година донесе глобална финансиска криза, која ја спречи градската населба. Денес градот има околу 100 жители.
Сепак, градот никогаш не станува навистина празен, бидејќи овде поминува патеката на верниците во шпанскиот град Сантијаго де Компостела.
3. Тиандученг, Кина
Во источниот дел на Кина, има мала копија на Париз: Тиандученг. Градот бил изграден во ист стил, со свој Шанзелизе, Нотр-Дам, па дури и мала копија на Ајфеловата кула, која е висока 108 метри.
Градот е изграден во 2007 година и е дизајниран за 100.000 луѓе кои сакаат да го сменат својот рурален начин на живот во урбан.
Сепак, сега „Источен Париз“ нема ниту една четвртина од населението. Цените за недвижности се покажаа „неподносливи“, како и во другите слични места во Кина.
Тиандученг сега повеќе личи на голем француски филмски сет и затоа младенците сакаат да го користат за свадби.
4. Киламба, Ангола
Новиот град Киламба бил изграден од кинеската инвестициона корпорација, оддалечен 30 километри од Луанда, главниот град на Ангола. Тој бил олицетворение на предизборните ветувања на претседателот Хозе Едуардо дос Сантос, кој гарантирал изградба на голем број згради во најкус можен рок.
Изградбата на Киламба била завршена во 2012 година. Имало 750 повеќекатни станбени згради за да се сместат половина милион луѓе, повеќе од 100 трговски простори и десетици училишта.
Сепак, и покрај сите напори, градското население изнесува околу 1.000 луѓе. Се покажа дека земјата речиси нема средна класа. Мнозинството од населението е под прагот на сиромаштијата, живеејќи со 2 долари дневно. Затоа, тие не можат да си дозволат да купат стан, дури и со помош на хипотека.
5. Градот на Темза, Кина
Уште еден кинески град на духови, Темза Таун, е мала копија од Лондон. Зафаќа само 1 км2 и е наменет за 10.000 жители. Тој има своја Река Темза, викторијански куќи, готска црква, црвени телефонски кабини и статуи на Хари Потер и Џејмс Бонд. Буџетот за изградба на градот изнесува околу 800 милиони долари.
Многу малку луѓе можат да си дозволат да живеат во „Кинескиот Лондон“, па затоа градот останал град на духови.
6. Масдар Сити, Обединетите Арапски Емирати
Масдар Сити е еко-град кој се гради 17 километри од Абу Даби, главниот град на Обединетите Арапски Емирати. Проектот се проценува на 22 милијарди долари. Се базира на принципот на одговорност, што значи одржлива околина во градот. Ова ќе се постигне со обезбедување на енергија од обновливи извори, минимизирање на емисиите на јаглерод диоксид во атмосферата и комплетен систем за рециклирање на градскиот отпад.
Градот е наменет за 50.000 жители, но сега живеат само 300 луѓе. Повеќето од нив се студенти на Масдарскиот институт за наука и технологија. Автомобилите се забранети таму, а само една продавница е отворена. Треба да се оди во други градови за поголемиот дел од стоките.
И покрај фактот дека проектот е речиси завршен, градот е се уште празен. Една од причините била економската криза. Покрај тоа, населението кое е навикнато да живее во луксуз не може да биде подготвено да живее според принципот на одговорност што лежи во сржта на Масадар Сити.
7. Киџонг-Донг, Северна Кореја
Севернокорејското село Киџонг-Донг се наоѓа веднаш до демилитаризирана зона и е единствената населба што може да се види од Јужна Кореја. Селото е изградено во 1950-тите, со цел да се промовира висок стандард на живеење, кој ги чека сите доселеници од Јужна Кореја кои ја минуваат границата.
И покрај официјалната верзија дека постојат 200 цивилни семејства кои живеат во селото, може да се види со помош на модерната технологија дека куќите се празни. Светлата секогаш се вклучени во истите делови од зградите и во исто време. Понекогаш може да се забележат војници, како и жени кои мијат прозорци – истите луѓе како и пред 15 години.
До 2004 година, селото имало звучници на кои се слушале пропагандни текстови насочени кон Југ. Откако ја сфатиле бескорисноста на таквите претстави, Северна Кореја започнала да емитува воени маршеви 20 часа дневно во целосен обем. Јужна Кореја не можела да ја издржи бучавата и возвратиле со пуштање на локална рок-музика. Кога бучавата станала неподнослива, радијата од двете страни биле исклучени засекогаш.
