Понекогаш родителите им помагаат на своите деца премногу. Возрасните не можат да ги живеат животите на нивните деца за нив. Нашата задача е да им помогнеме да растат и да стекнат сопствено искуство и важно е да не се претера. Ова се некои работи што никогаш не треба да ги правиме за нашите деца. Земете ги овие работи во предвид и вашите деца ќе ви се заблагодарат.
1. Да зборувате наместо нив.
Сè започнува со оние среќни моменти кога ќе прашаат едно мало дете: „Како се викаш ти?“ И тука голем број на родитело одговараат: „Ова е Марко.“ Би било убаво ако оваа навика заврши кога детето ќе научи да зборува. Можете да му дадете совет што би требало да каже детето, но не одговарајте секогаш наместо него.
2. Да бидете нивен пријател.
Многу родители се обидуваат да станат пријатели со своите деца и не сакаат нивните деца да кријат било какви тајни од нив. Ние лесно можеме да разбереме зошто родителите го сакаат тоа, но ајде да се обидеме да го разгледаме ова малку подлабоко. Што е пријател? Тоа е личност со која можете да зборувате под еднакви услови. Сепак, родителите имаат поинаква улога: тие се грижат за нас и нè сакаат. Нема потреба да се обидувате да бидете многу блиски пријатели. Дозволете им на децата да ги бараат своите пријатели меѓу луѓето на своја возраст. Мама и тато се тука кога децата им требаат љубов и поддршка.
3. Сака наспроти треба
Ние многу добро знаеме дека брокулата е многу поздрава од бонбони и дека новите патики се покорисни од кукли. Значи ние им диктираме на нашите деца што треба да сакаат во животот. Тие го потиснуваат карактерното „јас“ на детето, нивните желби и нивните цели. Таквите работи, исто така, доведуваат до тоа да биде непорочна жртва или дури и бунтовник против сите.
4. Им помагате премногу.
2-годишни и 3-годишни деца веќе можат самите да ги соберат играчките или да ви помогнат со домашните задачи. Повеќе од тоа, на оваа возраст, децата навистина сакаат да го прават тоа сами. И што да правиме? Ние ги облекуваме речиси додека не стапат во брак. Ние го поддржуваме ова однесување со аргументите „Тој не може да го направи тоа!“ Ние ги храниме, не им дозволуваме да го прават тоа самите, а ние не им дозволуваме и да експериментираат. И подоцна, ние сме изненадени кога еден тинејџер е неуреден или не сака да помогне на мајка си.
5. Им го бираме вкусот.
Честопати се обидуваме да ги наметнеме нашите музички вкусови, преференци на книгите и стилови на облека кај нашите деца. Тоа е со добри намери, но ја намалува индивидуалноста на детето. И во многу случаи, тоа води кон протест каде што децата ја прават целосната спротивност.
Што да правите? Гледајте ги вашите омилени филмови и слушајте ја музиката што ја сакате. Разговарајте за своите идоли со вашите деца.
6. Ги броите нивните пари.
Во животот на секое дете, доаѓа момент кога тие имаат свои џепарлак. Она што не треба да направите е да ги испрашувате децата и да се обидете да дознаете колку пари заштедиле. Најлошото нешто што можете да направите е да ги проверите нивните чанти или џебови. Ова моментално ја убива довербата. Дали навистина е важно колку пари заштедил вашиот син или ќерка?
7. Избирање на нивните хобија и интереси.
Мајката сака нејзината ќерка да свири на виолина и е спремна да ја носи до другата страна на градот три пати неделно на часови. И татко сака неговиот син да игра фудбал секоја вечер. И родителите честопати потсвесно се обидуваат да наметнат хоби на нивните деца.
Што да се прави? Бидете трпеливи и гледајте ги вашите деца. Забележете ги нивните интереси и склоности. Прашајте ги што сакаат, а потоа нека се развијат во ова поле.
8. Ги земате нивните успеси како ваши.
Често мајките на социјалните мрежи пишуваат „јадевме“, „научивме да одиме“ и слично. Се разбира, тие многу ги поддржуваат своите деца, но сепак, тоа не се успесите на мајките – тие се на децата! Кој е „ние“? И кога децата растат, работите стануваат уште посериозни. Мајките и татковците почнуваат да раскажуваат за тоа како ги запишале на факултет и нашле работа. И тие го прават тоа како ова да се само нивните заслуги. Лесно е да се разбере колку децата го мразат ова.
9. Бирање на нивните подароци.
Кога детето веќе може да зборува, тоа има право да избере што сакаат како подарок. И тоа не мора да биде друга маица или играчка која би требало да ги развива образовно.
Се разбира, не е секогаш можно да се изберт подароците. Но, тоа им го дава на децата најважно: способност да изберат, да донесуваат одлуки и да се соочат со последиците. Таквите вештини никогаш не можат да му наштетат во возрасниот живот.
10. Упад во нивниот личен живот.
Ова е особено точно за родителите на тинејџерите. Децата имаат свои пријатели и симпатии. Тоа е нормално и апсолутно природно. Сослушување од тип „Кое е тоа момче?“ Само ќе го натера вашето дете да се вознемири. Многу деца ќе ги споделат таквите лични работи со своите родители ако се чувствуваат безбедно.
Наместо да го испрашуваат вашето дете, оставете нека имаат сопствен приватен простор. Не прашувај премногу прашања ако видите дека не сакаат да ги споделат деталите.
