Еднаш, кога работев како рекламен работник, истурив шолја кафе. Тоа што се појави од длабочината на најтемното можно еспресо беше едно мало чудовиште. Ме погледна и ми кажа: „Нацртај ме, нацртај ме, нацртај мееее!“
И така го нацртав. Следниот ден си помислив „Па, би можел да го правам ова секој ден, чисто колку секој ден да бидам креативен.“ Па така ја зедов лажичката и истурив малку кафе на хартија. Моите колеги ме погледнаа како што погледнувате човек кој целосно полудел. Но, што знаеја тие…
Оттогаш, после повеќе од 480 чудовишта, почнав да употребувам подобра хартија, како и најдоброто кафе и некои добри алатки за да ги направам своите чудовишта совршени. Исто така, за секое од нив пишувам мала приказна со што ја зголемувам нивната вредност. А најдоброто од сето тоа е што со ова ги правам луѓето среќни.
Најомилениот миг досега ми беше кога една обожавателка ми пиша дека моите чудовишта ја усреќуваат секој ден. Ова е толку охрабрувачко и токму поради ваквите пораки го правам тоа секој нов ден. Никогаш не ми здосадува бидејќи кафето никогаш не се истура на ист начин. Кафе-чудовиштата ми се начин да ја изразам својата љубов кон стриповите, кафето и случајноста.
Стефан
